تنهایی

بدون شرح

تنهایی

بدون شرح

جوجودوست دارم

می خوام بگم: دوسِت دارم! به پنجره ! به آسمون

به این شب ِ آینه دزد! به تک درخت ِ کوچه مون

می خوام بگم: دوسِت دارم! به تو! به اسم ِ نقطه چین

به گریه های بی هوا! به کولی ِ کوچه نشین

می خوام بگم: دوسِت دارم! به هر رفیق ُ نارفیق

به شاعرای بی غزل! به جنگلای بی حریق

میخوام بگم: دوسِت دارم! به قاتلم! به روزگار

به اون کسی که میندازه به گردنم طناب ِ دار

دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:

دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب

می خوام بگم: دوسِت دارم! به بادبادک! به مدرسه

به ترکه ی خیس ِ انار، کنار ِ درس ِ هندسه

میخوام بگم: دوسِت دارم! به مرغ عشق بی قفس

به جغد ِ پیر ِ بد صدا! به نی زنای بی نفس

میخوام بگم: دوسِت دارم! به هر چی خوبه، هر چی بد

به خونه های کاگِلی! به سیبای توی سبد

می خوام بگم: دوسِت دارم! به بغض ِ تلخ ِ انتظار

به بدترین فصل ِ سفر! به آخرین سوتِ قطار

دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:

دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب.

خیلی دوست دارم جوجو..

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد