کجاست یک خنده ؟.!...
یک تبسم زیبا؟!.....
یک صوت صادقانه ...یک آوای بی ریا؟!...
چه باید کرد؟...لبخندها فریبند ....
ومهربان صدایی اگر هست در زمین ..
سوز نوای زمزمه جویبارهاست ..
باور نمی کنی که...
حس پاک عاطفه در سینه مرده است.؟
امیدهاست در ناامید بودن من
اما ...دردی عظیم است..
با خویشتن نشستن ...
در خویشتن شکستن .گاهی سکوت بیش از تمام حرف ها مقصود را بیان می کند